Fundacja św. Ignacego Loyoli

31 lipca przypada liturgiczne wspomnienie św. Ignacego Loyoli – założyciela zakonu jezuitów, patrona rekolekcji i matek oczekujących dziecka. W związku z tą uroczystością Fundacja życzy wszystkim inspiracji życiem i dziełem św. Ignacego oraz zaprasza do ciągłego odkrywania duchowości ignacjańskiej.

Film: Fundacja Św. Ignacego - przesłanie 2023

INICJATYWY ZWIĄZANE Z ROKIEM IGNACJAŃSKIM (MAJ 2021 – LIPIEC 2022) 

• Konkurs na Książkę Roku Ignacjańskiego 

W Roku Ignacjańskim Fundacja im. św. Ignacego Loyoli w Krakowie ogłosiła konkurs na publikację książkową poświęconą duchowości bądź pedagogice ignacjańskiej. Spośród nadesłanych prac wyróżniono równorzędnie dwoje Autorów jako laureatów Nagrody Roku Ignacjańskiego: Panią Monikę Sawkę i Ojca Henryka Dziadosza SJ.

Praca Pani Moniki Sawki - Krótka podróż Anioła z Ignacym. (iPhone, komp i święte życie). Historia dla małych i dużych.

Książka Pani Moniki Sawki zaprasza do świata dziecięcych przeżyć, z których możemy się wiele nauczyć o człowieku i jego życiu duchowym. Główny bohater, chłopiec imieniem Ignacy, spotyka Anioła, który wprowadza go w tajemniczy i pociągający świat św. Ignacego Loyoli. Niczym Mały Książę, w urzekającej dziecięcej stylistyce, pełnej zdziwień i spontaniczności, zadaje poważne pytania i wchodzi w świat prawdy o człowieku – jego najgłębszych pragnień, darów i poruszeń serca. Współczesność jest przemieszana z realiami XVI-wiecznego baskijskiego Królestwa Nawarry.

Nie brak tu scen humorystycznych, nieustannego przedzierania się przez różnice kulturowe pomiędzy dwoma odległymi światami. Nie brak też pytań o rolę i status samego Anioła, który jest posłańcem, prowadzi, wyjaśnia, ale nie wyręcza chłopca w dokonywaniu osobistych odkryć. Postawa Anioła przypomina rolę kierownika duchowego w rekolekcjach według metody św. Ignacego Loyoli – jest on towarzyszem skupionym na osobie i jej doświadczeniu, pomaga dochodzić do pełni człowieczeństwa, nie burząc i nie eliminując odgórnie tego, co w człowieku cielesne, indywidualne, czasem infantylne, niedoskonałe, błądzące, wynikające z konkretnej, nierzadko „poplątanej”, historii życia. Fundacja doceniła nowatorski pomysł, znajomość duchowości św. Ignacego Loyoli, znajomość psychiki dziecięcej oraz współczesnej młodzieżowej kultury, rozwijającej się w świecie mediów społecznościowych. Autorka potrafi opowiedzieć o życiu założyciela zakonu jezuitów językiem prostym i zrozumiałym, w sposób żywo zakorzeniony w świecie młodego człowieka, który ma odwagę zadawać pytania, jakie dorosłym często nie przyszłyby do głowy, a które to pytania wcale nie są niepoważne.

Oto fragment książki (Zamiast Wstępu):

Ignacy, chłopiec nie dorosły, ale już nie małe dziecko. Ciekawy świata i jak większość młodych osób w jego wieku nielubiący szkoły. Trochę inny niż wielu kolegów, bo… wcale nie lubił piłki nożnej. Wolał strzelanie z łuku, walkę na miecze, bitwy na zamku i jazdę konną. Wszystko to robił. Wirtualnie. Czasem był asem na polu bitwy - w czołgu, w samolocie, zdarzyła się i łódź podwodna. Wygrana wojna, zwycięstwo i chwała. Było. Na ekranie. Ale istniało też takie miejsce, które było twierdzą. Taką mocną, zamaskowaną i nie do zdobycia. Twierdza ukryta, cicha, nieznana nikomu. Serce. To z niego wyruszał na wojny i bitwy, z których wracał zawsze zwycięsko. To tam, w tej twierdzy, gromadził arsenał broni, ćwiczył hart ducha i marzył o królu, który uczyni go rycerzem. Pasuje go świętym mieczem. To z tej niewidzialnej twierdzy dostrzegał krajobraz podbojów świata, swoje łupy i zdobyte sztandary wrogów. Sława i chwała szlachetnego rycerza – była zawsze blisko, tuż przed zaśnięciem i tuż przed przebudzeniem. A ponieważ u Boga nie ma rzeczy niemożliwych, spisane opowieści mogły się wydarzyć lub nie. Na słowa: Ignacy rozmawiał z aniołem dorosły powie: bzdury, a dziecko zapyta: Czy jedli wtedy pizzę? Które słowa są mi bliższe?

Czytaj więcej

Praca o. Henryka Dziadosza SJ – Skosztujcie i zobaczcie - Ćwiczenia Duchowe św. Ignacego Loyoli jako droga chrześcijańskiego wtajemniczenia

Książka Ojca Henryka Dziadosza SJ jest zaproszeniem do odkrycia obecności Bożej w swoim własnym życiu według metody rekolekcji ułożonych przez św. Ignacego Loyolę. Nie można mówić o owocnych rekolekcjach, jeżeli rekolektantowi nie będzie towarzyszyć autentyczne doświadczenie, pogłębiona refleksja i osobiste nawrócenie, wpływające na dalsze jego życie. Dlatego też autor już na samym początku zaznacza, że nie chodzi tu refleksję wyłącznie intelektualną. Książka zawiera opis wszystkich segmentów rekolekcji ignacjańskich, począwszy od tzw. Fundamentu poprzez wszystkie cztery tygodnie ćwiczeń.

Fundacja doceniła bardzo dobrą znajomość życia i spuścizny św. Ignacego Loyoli, a zwłaszcza znajomość dynamiki „Ćwiczeń Duchowych”. Książka jest owocem osobistego doświadczenia duchowego ojca Henryka, ale również owocem wieloletniego towarzyszenia ludziom odprawiającym te ćwiczenia. Autor łączy znajomość historii Kościoła (umieszczanie doświadczenia Ignacego Loyoli w kontekście historycznym, odniesienia do kontekstów współczesnych) z bardzo dobrą orientacją w dziedzinie teologii biblijnej – z dużą wprawą dokonuje odniesień biblijnych do poruszanych treści. Jednak tym, co najbardziej urzeka w prezentowanym dziele, jest znajomość walki duchowej, jaka dokonuje się w sercu człowieka. Św. Ignacy uczy, jak demaskować nieprzyjaciela – szatana, jak przylgnąć do Jezusa Chrystusa i jak poradzić sobie ze skrupułami. Ojciec Dziadosz przybliża te treści czytelnikowi w sposób przystępny i czyni to nie jako teoretyk, lecz jako świadek.

Oto fragmenty Wprowadzenia:

Słowa tytułu książki „Skosztujcie i zobaczcie”, są słowami fragmentu Psalmu 34 (34,8) w którym psalmista zaprasza do spojrzenia na Boże łaski, udzielone temu, kto zaufał Panu. Jest to zarazem zaproszenie do błogosławienia Boga, którego oczy nieustannie są zwrócone ku sprawiedliwym, a Jego uszy na ich wołanie (34,16).

Psalmista zaprasza, abyśmy skosztowali i zobaczyli wielkie dzieła Boga, których dokonuje w naszej historii. To samo zaproszenie kieruje do nas św. Ignacy Loyola w „Ćwiczeniach Duchowych” (CD) używając tego samego słowa „kosztować” - „gustare”, abyśmy smakowali, odczuwali na modlitwie i „zobaczyli” w kontemplacjach (CD 63, 65-70) działanie Boga w naszym życiu. Przez takie zaproszenie daje nam zrozumieć, że życie chrześcijańskie nie jest intelektualną spekulacją, nie jest filozofią, czy nawet naturalną religią.

Słowo „gustare” oznacza głębokie doświadczenie wewnętrzne, a także spojrzenie z wiarą na ingerencję Boga w moje życie, które przez to staje się sensowne i szczęśliwe. Chrześcijanin „smakuje, odczuwa brzydotę i przewrotność grzechów” (CD 57), ale także pełni życia, „radości i wesela” (CD 221), które ofiaruje nam Bóg przez swojego Syna Jezusa Chrystusa Zmartwychwstałego i dar Ducha Świętego.

      Czytaj więcej

Dziedzictwo św. Ignacego Loyoli